اینکوترمز

اینکوترمز (Incoterms) یکی از اصطلاحات بین المللی بازرگانی است که به شکلی گسترده در معاملات و تجارت‌های برون‌مرزی و نیز در حمل و نقل بین المللی به کار گرفته می‌شود. اینکو تِرمز در‌ واقع یک عبارت مرکب است که از ترکیب سه کلمه انگلیسی «International Commercial Terms» تشکیل شده است. از این رو در پاسخ به سوال اینکوترمز چیست باید گفت که Incoterms به معنی اصطلاحات بین المللی بازرگانی تعریف شده است. در واقع این مفهوم در کلیه کشورها مشترک و یکسان است. در اینکوترمز قواعد و قوانین متعددی وجود دارد؛ هر یک از قواعد اینکوترمز شرایط، هزینه‌ها، حالت‌ها و مسئولیت‌هایی را در برمی‌گیرند که طرفین معامله موظف انجام برخی از آن‌ها هستند.

بررسی قوانین و قواعد اینکوترمز

قواعد اینکوترمز بسیار گسترده و متنوع هستند از قوانین حمل و نقل هوایی بین المللی گرفته تا مقررات حمل زمینی و دریایی همه شامل اینکوترمز می‌شوند. از مهم‌ترین قواعدی که اینکوترمز مورد‌استفاده قرار می‌گیرند مربوط به هزینه‌ها، ریسک‌ها و تعهدات فروشنده و خریدار است که ادامه به آن‌ها اشاره کرده‌ایم:

• حدود مسئولیت طرفین تعیین می‌شود.
• هزینه‌های هر دو طرف قرارداد تعیین می‌شود.
• ریسک‌های محتمل تجاری موجود بین خریدار و فروشنده مشخص می‌شود.
• ممنوعیت‌های صادراتی و وارداتی مشخص می‌شود.

قواعد اینکوترمز شامل رشته‌های مختلفی از بازرگانی از قبیل حمل و ترخیص کالا، صادرات، واردات، تعیین مسئولیت پرداخت و تعیین ریسک حمل و نقل می‌شود. بدین‌ترتیب دو طرف درگیر در تجارت داخلی و خارجی از اصطلاحات بین المللی بازرگانی برای کمک به درک یکدیگر و تبیین دقیق شرایط تجاری خود استفاده می‌کنند.

اصطلاحات تعریف شده در قاعده اینکوترمز

به‌منظور یکی شدن اصطلاحات رایج در صنعت حمل‌و‌نقل و تجارت بین‌الملل، اتاق بازرگانی بین‌المللی مجموعه‌ای کاربردی از این اصطلاحات را با عنوان «اینکوترمز» منتشر کرده است. این اصطلاحات برای تفکیک هزینه‌ها و مسئولیت‌ها بین فروشنده و خریدار به کار گرفته می‌شوند. علاوه‌بر این، در فرآیند تجارت، شرکت حمل و نقل بین المللی که قراردادهای مورد‌نیاز مرتبط با اینکوترمز را تنظیم می‌کند، از این اصطلاحات استفاده خواهد کرد. اصطلاحات تعریف شده در قاعده اینکوترمز عبارت‌اند از:

• Delivery: نقطه‌ای در معامله حمل‌ونقل است که ریسک برای فروشنده از بین رفته یا آسیب کالاها از فروشنده به خریدار منتقل می‌شود.
• Arrival: نقطه‌ای که در آن هزینه حمل پرداخت می‌شود.
• Free: فروشنده متعهد می‌شود که کالاها را به نقطه‌ای برساند که از آن‌جا فرآیند حمل‌ صورت می‌گیرد.
• Carrier: هر فردی که در قرارداد حمل‌ونقل، وظیفه حمل و نقل را بر عهده می‌گیرد. در واقع دارنده ی وسیله ی حمل است.
• Freight Forwarder: شرکتی که قرارداد باربری را تنظیم یا در آن مشارکت می‌کند.
• Terminal: هر محل سرپوشیده یا غیر سرپوشیده مثل انبار، پارکینگ، گاراژ کانتینرها یا ترمینال بار جاده‌ای، ریلی یا هوایی.
• To clear for export: دریافت گواهی ترخیص صادراتی بار و گرفتن جواز صادرات.

قواعد مربوط به این اصطلاحات توسط اتاق بازرگانی بین‌المللی هر 10 سال یک بار مورد‌بررسی و ارزیابی قرار می‌گیرند و تغییراتی در آن‌ها ایجاد می‌شود.

معرفی انواع اینکوترمز بر‌اساس نوع ارسال و پرداخت هزینه حمل کالا

برخی از اصطلاحات بین‌المللی بازرگانی در صنعت جهانی حمل‌و‌نقل کاربردهای فراوانی دارند. در تجارت از این اصطلاحات برای مشخص کردن نوع قراردادها و شرح وظایف طرفین معامله استفاده می‌شود. برای مثال ممکن است قواعدی که برای حمل کالا از چین به ایران مورداستفاده قرار می‌گیرد برای حمل‌ونقل بین‌المللی از ایران به ترکیه کاربردی نداشته باشد. به‌طور‌کلی، اینکوترمز به چهار گروه D-C-F-E با اصطلاحات وابسته به هر گروه تقسیم شده‌ است.